Pourlopowo

JESTEM.
Wróciłam z wakacyjnych wojaży wypoczęta, trochę opalona, z masą nowych pomysłów i mnóstwem energii.

Przynoszę Wam więc "krótką" foto relację z naszego urlopu.

Wyruszyliśmy w niedzielę wcześnie rano, ale jednak z godzinnym poślizgiem, bo.... zaspaliśmy :D
Trasa była długa, więc staraliśmy się nie robić częstych przystanków. Jak się okazało później - z dziećmi się tak nie da. Siiiiiikuuuuuu! - najczęstszy powód naszych postojów :))
Przy okazji zjadaliśmy kanapki.

Około 18:00 dotarliśmy do naszej bazy w Gdyni. Dzieciaki, mimo długiej podróży, zmęczenia - nie zrezygnowały ze wieczornego spaceru nad morze. Nie mogły się już doczekać, kiedy zobaczą wielką wodę :)
 Wybraliśmy najkrótszą trasę do morza - wiodła przez las. No więc poszliśmy.

I jest!!! Morze!!!!
Ależ radocha. Piasek, bose stópki, duuuuużo piasku, wiatr i fale!!!

Wróciliśmy tą samą ścieżką na kwaterę i .... padliśmy jak muchy.
Drugiego dnia, kiedy mieliśmy najlepszą pogodę - wybraliśmy się do Sopotu. W planach mieliśmy molo i Operę Leśną.
Oczywiście samochód został w Gdyni, a my pojechaliśmy kolejką miejską, która okazała się jedną z fajniejszych atrakcji dla dzieci, które nigdy nie jechały pociągiem :)

Na molo cudnie przypiekało nas słonko i opalał nas morski wiatr.

Trudno było zrobić jakieś zdjęcie od przodu, bo Lenka i Miko musieli się wspiąć na każdą ławeczkę, żeby patrzeć na morze.

Statek Piracki zrobił ogromne wrażenie na Lence. Miko bał się nim płynąć w obawie, że statek może tu nie wrócić, bo na środku morza skończy mu się paliwo do pływania :)
Skorzystaliśmy za to z ławeczki zbliżającej ludzi.

I spacerowaliśmy po wszystkich zakamarkach molo.

Mikuś ma nowe powiedzenie: "mewa-krewa".

Wspólne zdjęcia mamy 4. Wszystkie samowyzwalaczem. Tutaj zaryzykowałam i ustawiłam aparat na barierce. Mógł wpaść do Bałtyku. Ale by było!!!

Operę Leśną - szlag trafił, bo dzieci zastrajkowały. Nie idą i już. One chciały na plażę. No to pojechaliśmy z powrotem pociągiem do Gdyni. Ubraliśmy stroje plażowe i pojechaliśmy (już samochodem) na plażę w Gdyni-Orłowo - przy małym molo.
Jaka to była radość, to chyba nie muszę pisać. Nagle całe zmęczenie znikło :)
Nasmarowaliśmy nasze poospowe plamy filtrem 50 i wystawiliśmy na słońce.

Wieczorem znów padliśmy szybko.
Trzeci dzień poświęciliśmy Gdyni. Zwiedzaliśmy statki w porcie, kupowaliśmy pamiątki i jedliśmy smażoną rybkę, której nie zapomnę do końca życia..... z powodu jej ceny (sic!).

Tego dnia było już chłodniej, a dodatkowo wiatr od morza obniżał odczuwalną temperaturę. Jednak powietrze było genialne - nic, tylko wdychać. Co by nawdychać jak najwięcej - znów poszliśmy do portu pieszo. Doszliśmy do bulwarów nadmorskich i nimi - wciąż spacerem doszliśmy do Skweru Kościuszki, gdzie zrobiliśmy masę zdjęć, m.in. z panem Piratem za 5 zł :)

Zwiedziliśmy Dar Pomorza...

W drodze powrotnej zaczęło padać, więc wpadliśmy do centrum zabaw. To był pierwszy raz Mikołaja - był zachwycony, a po chwili bez pomocy deszczu - cały mokry :)
Lenka - była w swoim żywiole.

Do mieszkania wróciliśmy Trolejbusem - kolejna wielka atrakcja dla dzieci. Dobrze, że zdjęcia nie chciały w tym mobilu ....
Z powodu deszczyku, bolących nóg - wieczór spędziliśmy w pokoju, wychodząc tylko do sklepu po bułki.
Czwartego dnia mieliśmy zaplanowane Zoo w Gdańsku i tamtejszą Stocznię i Stare Miasto. Tego dnia musieliśmy też dotrzeć do Suwałk.
O 9-tej rano byliśmy już w Zoo.

Pogoda na spacer przyjemna. Beż żaru i upałów. W sam raz.

Karmiliśmy kozy w miniZoo.

Odwiedziliśmy park Dinozaurów.

Kiedy wyszliśmy z Zoo, a raczej wyczołgaliśmy się - mega zmęczeni, z bolącymi nogami - było już grubo po 13-tej. Sporo tam kilometrów mają :P
Wsiedliśmy do samochodu i w momencie zapinania Mikusiowi pasów w foteliku - ten zasnął. O zwiedzaniu Gdańska nie było już mowy :((((
Od razu wyruszyliśmy w trasę do Suwałk, gdzie dotarliśmy po 21-ej i od razu (około północy :P) poszliśmy spać.
Następnego dnia - mieliśmy już sielsko-domowe klimaty, wypoczynek na łonie natury i mnóstwo zabawy z dziećmi.

I w podobny sposób spędziliśmy prawie cały tydzień.
Wujek przewiózł dzieci na motorze :)
 Radość wielka i wiatr we włosach.

Graliśmy w piłkę

Karmiliśmy kury

Tworzyliśmy grafitti

Pluskaliśmy się w basenie

i w jeziorze

Niebo nam sprzyjało

Wszystko co dobre szybko się kończy i trzeba było wracać. Trasa już ciut krótsza - mimo to zajęła nam znów prawie 12 godzin. Wiadomo dlaczego :)

Nie wiem czy też tak macie, ale wraca się zawsze szybciej, nawet jeśli to ta sama trasa. Tzn - ma się wrażenie, że szybciej przebiega :)

A nasza wyprawa wyglądała tak:

Moje dzieci są SU PE RO WE!!! Były bardzo grzeczne mimo tylu godzin w samochodzie. Nie marudziły, nie wymyślały, tylko grzecznie siedziały w swoich fotelikach. śpiewaliśmy piosenki, drzemaliśmy i zachwycaliśmy się widokami zza szyby naszego Romeo :)

Teraz wypoczywamy w domu, w ogrodzie u babci.
W sierpniu jeszcze chyba sobie wyskoczymy na jeden dzień w Bieszczady i bardzo chcielibyśmy do Krakowa choć na chwilę. Wszystko jednak zawsze od czegoś zależy. No więc i u nas zależy.....

Póki co - czekamy na gości :D i szykujemy się na urodziny Lenki.

Dobrnęłam do końca opowieści. Mam nadzieję, że Was nie zanudziłam.
Dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądali podczas naszej nieobecności.
Dziękuję za wszystkie komentarze i maile jakie dostałam i które cieszyły mnie poza domem.
Buziaki opalone Wam ślę :)